Bir varmis bir yokmus evel zaman içinde kalbur saman disinda bir küçük kız yasarmış bu kız okadar tatliymis okadar tatliymiski herkes onu sevmeden duramazmis bir gün
okız firına gitmis her yolda gorende ona sarilmak istiyomu ama bukiz istemiyomus cunku kotu kokttu icin istemiyomus bukiz kimseye soylemi omus ama sokakta arabalardan mendil satarak para kazaniyomus kimsede sormuyomu nerde kaliyo neyyiyosu neiciyosun diye.Bu kiz gunun birinde bir arkadasina bu olayyi solemi iste arkadasim ben boyle kazaniyodum benim annem yok baba da yok demis sonra arkadasi gitmis tüm nnahaleye anatmis sonra kiz uzulmuz ve beni artik semezler demis ve uzulmus.
Ve arkadaşı sırını saklayamadığı için hüzüne boğulmuş kendi kendine düşünmüş acaba benim iğilim içinmi yaptı demiş o günden sonra bir hafta geçmiş ve o kızın yanına birisi gitmiş kız:peçetemi istemiştiniz diye sorunca kadın hayır saol evladım diyerek tebesüm etmiş.
Kadın:Kzım gel benim evimde yanlın yaşıyorum benim kızım olurmusun seni velayetime alayım?
Kız:Abla bana zarar vere bilirsin korkuyorum hem velahiyet nedemek?
Kadın:Velahiyet,o kişinin soy adından olman anlamına gelir.Bu arada benim 2 çocuğum vardı öldüler ben çocuklara hasret yaşamaktayım hadi gel güzelim
kadın elini uzatmış ve onu yerden kaldırmış.
Kız:Peki tamam ama arkadaşımı göre biliceğim demi diye sormuş
Kadın:tabikide istersen seni ilk önce yıkayalım sonra giyidirelim sonra kurabiye pasta yapalım nedersin?
Kız:Yaşasın Olayyy Diye bağırmış ve o kızın adı Milay …. olmuş
Son Her Hikaye Mutlu Son İle Biter