Yılancık

Deride, hemolitik streptokok denen mikroorganizmalarla husule gelen, had ve bölgesel bir enfeksiyon. Tıptaki ismi “erizipel”dir. Deride, kesin olarak sınırlanmış bir ödem, kırmızılık, parlaklık ve ağrı vardır. Mikroplann giriş yeri deri ve mukozadaki çatlak ve sıyrıklardır. Hastalık iyileştikten sonra bağışıklık bırakmaz. Bazı şahıslarda yılancığa karşı bir yatkınlık vardır, sık sık hastalanırlar. Kuluçka devri ortalama 3-4 gündür. Hastalık aniden titreme, yüksek ateş, halsizlik, baş ve vücut ağrıları ve hasta deride gerginlik hissi ile başlar. Hasta deri kısmı sıcaktır. Hastalanan deri kısmına yakın bölgedeki lenf düğümleri şişer ve ağrılıdır. Yılancık en fazla yüzde görülür, vücudun diğer yerlerinde de meydana gelmesi mümkün olmakla beraber nadirdir.Ateş yüksek ve devamlıdır. Kusma ve ishallerde olabilir. Ağır vak’alarda sinir sistemi belirtileri de bulunur. Zatürre, nefrit, endokordit, myokordit nadir olmakla beraber görülebilirler. Antibiyotikler bulunmadan önce öldürücü bir hastalık olan yılancık bugün önemini kaybetmiştir. Tedavide en mühim ilâç pensilindir. Ayrıca hastalar yatak, istirahatine tâbi tutulur. Sıvı gıdalar, ateş düşürücü ve sakinleştirici ilâçlar verilir.