TAŞKÖPRÜZADE

TAŞKÖPRÜZÂDE, Osmanlı âlimlerinden. Adı
Usâmuddin Ahmed bin Mustafa’dır. 1495 (H. 901)
yılında Bursa’da doğdu. 1561 (H. 968)’de İstanbul’da
vefat etti. Seyyid Vilâyet Türbesi civarında defnedildi.
Mensup olduğu aile, Moğol hükümdarı Cengiz’in
doğuya yaptığı akınlar sırasında, İran üzerinde
Anadolu’ya gelerek Kastamonu’nun Taşköprü kasabasına
yerleşmişti. Çok âlim yetiştiren ve meşhur olan bu
aileden gelenlere Taşköprülü denilmiş ve öylece tanınmışlardır.Taşköprülüzâde Ahmed Efendi, daha küçük yaşta
iken ilim öğrenmeye başladı. Fazilet, çalışkanlık ve
olgunluğu ahlâk edindi. Zamanının âlimlerinden ders
alarak ilim öğrendi. Aklî ve naklî ilimleri öğrendikten
sonra Yavuz Sultan Selim Hân zamanında Dimetoka’
daki Oruç Paşa Medresesine müderris oldu. Bundan
sonra İstanbul’da Hacı Hüseyin-zâde Medresesinde,
Üsküb’de İshak Bey Medresesinde, Edirne’de ve Bursa’
daki ve daha bir çok medresede müderrislik yaptı.
Ömrünün sonuna doğru gözlerinden rahatsızlandı.
Kadılığı ve müderrisliği bırakıp vefatına kadar evinde
istirahat edip ibadetle meşgul oldu.
Eserleri: Şakaik-i Nûmaniyye, Miftahisseadet,
Tarih-i Kebir, Nevadir-ül Ahbar fi Menakıb-i Ahyar,
Kitab-üş-Şifâ fî Devâ-il Veba, gibi daha birçok eserleri
şerh ve haşiyeleri vardır.