Familyası: Zambakgiller (liliaceae). Türkiye’de yetiştiği
yerler: Doğu Karadeniz (Zigana Dağlan), Akdeniz
(Toros Dağları).
Haziran-Ağustos ayları arasında beyazımsı-yeşil
renkli çiçekler açan, 50-150 cm. yüksekliğinde, toprak
altında etli bir rizomu olan, otsu bir bitki. Yüksek yayla
ve meralarda tesadüf edilir. Gövdeleri dik. silindir biçiminde,
tüysüz ve içi boştur. Yaprakları sapsız ve koyu
yeşil renklidir. Çiçekler kısa saplı ve sapsız olup, gövdenin
ucunda ve üst yaprakların koltuğunda uzunca salkım
durumlar teşkil ederler. Meyvaları siyahımsı-esmer
renkli ve uzunsudur. Yassı, kanatlı ve parlak esmer
renkli tohumlar taşır.
Kullanılışı: Kullanılan kısımları kökleridir. Toprakaltı
kısmı sonbaharda topraktan çıkarılır, sıı ile yıkanarak
temizlenir ve gölgede kurutulur. Etli depo kökleri
topraktan çıkarıldığı zaman sarımsı-bevaz renklidir.
Kuruma esnasında karekteristik esmer rengini alır. 3-4
cm. çapında ve 8-10 cm. uzunluğundadır. Üstü buruşuk
ince köklerle kaplıdır. Tadı acı, tozu şiddetli aksırtıcıdır.
Bileşiminde nişasta, şekerler ve reçineden başka 20
kadar alkaloit çeşidi vardır. Haricen sinir ağrılarını teskin
etmekte ve bazı deri hastalıklarında kullanılmaktadır.
Dahilen damla hastalığına ve bazı kalb bozukluklan
n a karşı kullanılmıştır. Son senelerde bilhassa saflaştınlmış
alkaloit hulâsası, romatizma ve tansiyon yüksekliğine
karşı kullanılmaktadır.
ÇÖPLEME
06
Eyl