HAK NEYİ DİLERSE BİZ ONU DİLERİZ

HAK NEYİ DİLERSE BİZ ONU DİLERİZ
Bir gün Mansûr’un hâtırından; “Peygamber efendimiz, Mîrâc gecesi, sâdece müminleri diledi de, neden bütün insanları dilemedi ve, yâ Rabbî, cümlesini bana bağışla demedi?” diye geçti. Böyle düşünürken, Resûlullah efendimiz içeri girdi ve; “Biz kimi dilersek Hakk’ın fermânı ile dileriz. Bizim gönlümüz Hakk’ın fermân evidir. O’nun irâdesinin ve fermânının gayrisinden pâk ve mâsumdur. Eğer O, hepsini dilerse, ben de hepsini dilerim” buyurdu. Bundan sonra Hallâc-ı Mansûr, başından sarığını çıkararak Resûlul- lah’ın huzûrunda kerâmet gösterdi. Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Bu sarık kerâmeti ile, baş dahi vermek gerektir ki, ben râzı olayım.” Onun idâm edilmesine hakîkatte, sebep, bu hüküm oldu.