Dağcılık Terimleri

1 — Birbirine halatlarla bağlanmış guruba, (kafile),
2 — Y am aç üstündeki düzlüklerde ağaç veya taştan
yapılmış evlere (D ağ evi),
3 — Fırtınalı havalarda geçici olarak barınm aya
m ahsus küçük dağcı kulübelerine, (K ulübe sığınak)
4 — Tırm anılm ası güç yerlerde herhangi bir ihtim ale
karşı sökülm eden bırakılan halata, (Sabit halat),
5 — Keçi ve katırların ilerlemesine elverişli taşlık yol,
(Keçi yolu)
6 — D eniz seviyesinden olan yüksekliği ölçmeye
yarayan alete (Antimetre),
7 — D ağcıların tırm anışta karşılaşabilecekleri tabiî
engeller, (Buz, buzullar bölgesi, kar, çığ, kasırga),
8 — Buzulların vadiye yürüm esi (Kaym a)
9 — D ağcıların aşacakları engelleri; (Çok sarp ve dik
eğilimli kaygan yerlere),
10 — H atasız tırm anışlara; (Kolay ve serbest
tırmanış),
11 — Dağcılık sporunda geri plânda dağcı işçileri
tecrübeli önderleri (K lavuz, taşıyıcı, eğitmen ve sığınak
bekçisi)
12 — Kayalık ve dik yam açlara, (D uvar kayalar),
13 — Kaya duvarının yatay kısmına (Teras),
14 — Birbirine çok yakın iki kaya duvarı arası boş­
luğu (D üz kayalar koridorları),
15 — D üşey bir kaya ile dışarıya doğru dik açı
yapan çıkıntı duvara (Dam ),
16 — İki sarp yüzeyin birleştiği yatay tepe çizgisine
(M ahya),
17 — Bir çatlak üzerinde buzul köprüsüne; (Kaya
gagaları, buzul çatlaklan köprü),
18 — İki kılçık çizgisi arasındaki oyuk bölgeye
(Eyer),
19 — Bir kaya duvar üzerindeki büyük kayalık
çıkıntıya (M ahm uz),
20 — Bir yanı kapalı küçük vadiye (Körboğaz),
21 — Buzul kütlesinin bloklar olarak parçalandığı
bölgeye (Buzul boğaz) denir.