YEM TORBASI

Alm. Futtersack, Futterbeutel (m),
Fr.Musette (f), sac (m) âavoine, İng. Nose-bag. İçinde
hayvan yemi bulunan torba. Yüzyıllardır insanın en
sadık arkadaşı, taşıyıcı olan atın Türkler’in yanında
önemli bir yeri vardır. Günlük iş görmelerinin yanında
cenk meydanlarının ele avuca sığmaz yiğitlerinin zafere
ulaştırıcıları bunlardı. Böyle bir yardımcının eğeri,
özengisi, gemi ve beslenmesinin ayrı bir hususiyeti
vardı. Bilhassa beslenmesine çok dikkat edilirdi. Seyahatlerde
yemler torba ile verilirdi. Torbaların boyu ekseriye
50, eni 30-35 cm. olurdu. Boyları 60, enleri 50 cm.
olanlarına da raslanırdı. Bu torba içine yem konduktan
sonra bir askılık ile hayvanın kulak çukuruna asılır. Hayvan
torbanın içinde başını sokarak yer.
Yem torbaları umumiyetle kıldan yapılır. Kıldan
yapılmasının belli başlı sebepleri; hayvan yemini yerken
kıl torbada rahatça hava alabilir. Yem tozlu ise bu cins
torbada kolayca elenir. Son olarak da kıl torbalar suyu
kolayca geçirmedikleri gibi yemi de hemen rutubetlendirmezler.
Önemli olan iyi kıldan itina göstererek
dokunmuş olmasıdır.
Eski ve köklü geleneğe, titizlikle riayet eden ataları­
mız yollu, püsküllü, süslü, güzel görünüşlü yem torbalarının
yapılmasına çok dikkat ederlerdi.