ZAPTİYE,

urt içinde genel düzen ve güveni korumakla
görevli askerî tişkilâta eskiden verilen ad.
Osmanlı Devletinde Ondokuzuncu yüzyılın sonlarına
kadar İstanbul’da zabıta işleri Yeniçeri Ağalarıyla,
K aptanpaşalar, B ostancıbaşılar, diğer yerlerde
Beylerbeyi’ler, Sancakbeyleri tarafından görülürdü.
Tanzimâttan sonra 1869 yılında çıkarılan nizamname
ile zaptiye teşkilâtı kuruldu ve zabıta işleri bu teşekkül
tarafından yerine getirildi. Seraskerliğe bağlı olan zaptiye
teşkilâtı bölük, tabur, alaydan meydana gelirdi.
Zamanla bu teşkilâtın görevini yapacak polis ve jandarma
teşkilâtla/ına geçildi (Bkz. Jandarma, Polis).