İMÂM AHMED VE İMÂM SEVRİ

A h m e d b. Ha n b e l ile S ü f y â n – ı S e v r î ’ ye (Allah
onlara rahmet etsin) gelince: Bunlara uyanlar az, hele Süfyân-ı Sevrî’nin
tâbî’leri daha azdır. Fakat bunların harâm’dan kaçınmaları,
dünyâya arka dönmeleri, vara* ve zühd’leri daha meşhûrdur. Bu kitâb
onların işleri ve sözleriyle dolu olduğundan burada tafsilâta girişmeğe
lüzûm yoktur. Sen bu anda şu üç imâm’m ahlâk ve ahvâline bak
ve düşün ki bu sözler, bu işler, bu hâl ve dünyâdan î’râz etmek ve yalnız
Allah’a yönelmek sâde fıkh’ın fürû’dan olan selem, icâre, zihâı-, ilâ,
li’ân gibi mes’eleleriyle mümkün müdür? Yoksa başka bir ilim böyle
bir netice verebilir mi? Bir bunlara bak da «Biz bunlara uyduk» diyen
âlimlerin yalancı veyâ doğru sözlü olup olmadıklarını düşün.MAKBÛL OLMADIĞI KÂLDE AVÂMIN MAKBUL SAYDIĞI İLİMLER
HAKKINDADIR. AYRICA BÂZI İLİMLERİN HANGİ CİHETTEN
MEZMÜM OLDUKLARI İLE, FIKH, İLİM, TEVHÎD, TEZKÎR VE HİKMET
GİBİ BÂZI İLİM ADLARININ MÂNÂCA NASIL DEĞİŞTİRİLDİ­
ĞİNİ VE ŞER’Î İLİMLERDEN NE MAKBÛL VE NE KADARININ MEZMÛM OLDUĞU BEYÂNINDADIR.