Doğrusu şu ki: Mübâh ile süslenmek yasak değildir; fakat onunla
Tazla meşgûl olmak, onu tabîat hâline getirir ve bir daha ayrılması
güç olur. Halbuki süsü, zîyneti devâm ettirmek, günâhı irtikâb ettirenmüdâhene’yi, insanların oturup kalkmalarındaki âdetlerine riâyeti,
onları taklîd ve benzerî hatâlı şeylere baş vurmağı gerektirir. En doğ
rusu bu gibi hatâlı şeylere baş vurmağı gerektiren süslerden çekinmektir.
Çünkü dünyâlığa böyle dalıp da süs ve ziynetiyle uğraşanlar
elbette kendilerini dünyânın pençesine kaptırmış olur. Eğer Dünyâ’ya
dalmakla beraber ondan kurtuluş mümkün olsaydı, Resûlu’llah buna
daha lâyık olacağından terk-i dünyâ’da mübâlâğa etmezdi. Hattâ
sırtındaki damgalı işlemeli (mutarraz) elbiseyi, hutbe okurken (kendini
meşgûl eden) parmağındaki altun yüzüğü çıkarıp atmıştır. Daha
bir çokları var ki bunlar da sırası geldikçe anlatılacaktır.
ŞÜBHELÎ ŞEYLERE DÜŞMEK KORKUSU İLE MÜBÂHDAN ÇEKİNMEK
05
Şub