ÂM İNE-İ REMLİYYE,

Tâbun devrinde
yetişen hamm evliyaların büyüklerinden.
Hicri ikinci asrın sonlannda, Kudüs civarında
Remle şehrinde yaşamıştır. Doğum
tarihi kesin olarak bilinmemektedir. 200
yılında vefât etti.
Âmine-i Remliyye İlmî seviyesinin yüksekliği
ile kadın evliyalar arasında bilinmektedir.
Kalbinde, dünyamn şan, şöhret
ve malına zerre kadar yer vermezdi. Nefsinin
zevk ve arzularından tamamen uzak
olarak yaşar devamlı Allahü teâlâ’ya ibadetle
meşgul olurdu ve duâ ederdi. Haramlardan
ve şüphelilerden kaçması, herşeyi
Allah’ ın nzası için yapması herkes tarafından
bilinirdi. Bu bakımdan onu tanı­
yanlar, devamlı duâsım isterlerdi. Hatta
zamanın büyük evliyalarından olan Bişr
bin Hâris el-Hafi hazretleri, devamlı ziyaretine
gider, ondan duâ isterdi. Günlerden bir
gün Bişr bin Hâris hazretleri hastalandı.
Yaşlı ve ihtiyar olduğu rivâyet edilen, o
büyük Karam evliya, Reiftlfe’Û&H kâlfap,
Bişr bin Hâris’in ziyaretine geldi. Bu
sırada Hanbeli Mezhebinin kurucusu
İmam Ahmed bin Hanbel de Bişr bin
Hâris’in ziyaretine gelmişti. Yamnda
bulunan ihtiyar ve yaşlı hanımın kim olduğunu
sorduğu zaman; Âmine-i Remliyye
diye cevap verdi. İmam Ahmed bin Hanbel
hemen kendisinin duâsına ihtiyacı olduğunu
belirtti ve duâ istedi. Bunun üzerine;
Âmine-i Remliyye’nin şu şekilde duâ ettiği
rivâyet edilmektedir:
“Ey Allahım-, Bişr hin Hâris ve Ahmed
bin Hanbel, Cehennem azâbından kurtulmak
istiyorlarsa, onlan kurtar ve bağışla
Ey! merhameti ve bağışı bol Allahım. Sen
merhamet edenlerin en merhametlisisin…”
1) Tabakat-ül kübra cild-1, sh. 67
2) Cami-ul keramet-ul evliya cild-1, sh-231