HALEF BİN HÛŞEB

Kûfe’de yetişen âlimlerden
ve âbidlerden (çok ibâdet edenlerden).
Adı, Halef bin Hûşeb el-Kûfî’dir.
Künyesi, Ebû Mesruk’tur. İmâm-ı Rebî’, bu
künyesini değiştirmesini söylediği zaman,
kendisine bir künye vermesini istedi. O da,
“Sen Ebû Abdurrahman’sın!” dedi. Ebû
Yezîd künyesi de verilmiştir. 140 (m. 757)
senesinden sonra vefât ettiği rivâyet
edilmektedir.
Halef bin Hûşeb âlim ve âbid bir zât idi.
Tâbiînin büyüklerinden ilim Edip, onlardan
hadîs-i şerif rivâyet etmiştir. O, Ebû Ishak
es-Sebî’î Iyâs bin Seleme, Atâ bin Ebî
Rebâh, Amr bin Mûrre ve daha pekçok
âlimden rivâyette bulunmuştur. Kendisinden
de Şu’be bin Haccâc, Mis’âr bin Kedam,
Süfyân bin Uyeyne, Şüreyk Nehâî, Şucâ
bin Velid, Mervan bin Muâviye ve daha
birçok kimse hadîs-i şerif ri vâyetinde bulunmuşlardır.
Rivâyet ettiği hadîs-i şerifler
Sahîh-i Buhârî, Sünen-i Nesâî ve Müsned-i
Ahmed’de yer almıştır.
O’nun. rivâyetlerinin sika (güvenilir,
sağlam) olduğunu İmâm-ı Iclî ve daha
başka âlimler haber vermiştir. Ebû Râşid
şöyle anlatıyor: Babam, Halef bin Hûşeb’i
çok beğeniyordu. Ona: “Ey babacığım! Sen
bu zâtı niçin çok beğeniyorsun?” dedim. O
da bana: “Ey oğlum! Muhakkak, o en güzel
bir yol üzere yaşadı ve bundan hiç
ayrılmadı” dedi.
Rivâyet ettiği hadîs-i şeriflerden ba’
zıları şunlardır:
“B ir mü’minin öldürülmesine, bir
kelim e parçası ile de yardım eden
kimse, kıyâmet gününde Allahın rahm
etinden m ahrum kalmış olarak
gelir.”
Meymûn bin Mihran, Halef bin Hûşeb’
den şöyle haber veriyor: “Ümm-i Derdâ’ya,
* “Resûlullahtan birşey işittin mi?” diye sordum.
Q da, “Âhırette, mîzâna ilk öncekonulacak şey, güzel ahlâktır.” buyurduğunu
işittim” dedi.”
“Ehl-i beytim den ismi benim
ismime uygun olan birisi gelip, dünyâya
hâkim olm adıkça kıyâm et
kopmaz.” Bu hadîs-i şerif Hz. Mehdî’nin
geleceğini haber vermektedir.
Gönüllere rahatlık veren hikmetli sözleri
çoktur. Buyurdu ki:
“Her zaman ölümü hatırlayıp duran
kimse, dünyâ hayatının hiçbir güzelliği
olmadığını anlar.”
“îsâ (as.) havârîlerine buyurdu ki: “Ey
yeryüzünün sâlihleri! Fesat çıkarmayınız.
Birşey fesada uğradığı zaman, onu ancak
sâlih, iyi olan kimseler düzeltir. Biliniz ki,
sizin iki hasletiniz vardır: Birincisi, devamlı
güler yüzlü olmamz, İkincisi de uyumadan
sabahlamanızdır.”
Yine îsâ (a.s.) havârîlerine buyurdu ki:
“Sultanlar, hikmeti size terk ettiği gibi, siz
de dünyâyı onlara bırakın!”
1) Hilyet-iil-evliyâ cild-5, sh-73
2) Tehzîb-üt-tehzîb cild-3, sh-149