A B D Ü LK Â D İR FE Y Y Ü M İ

Mısır’da ye Şâfiî mezhebi âlimlerinin büyüklerinden. Abdülkâdir bin Muhammed el-Feyyûmî’dir. ğum târihi bilinmemektedir. 1613 (H. 1022)te sır’da vefât etti. Şemseddîn-i Remlî’den ve zı nının diğer âlimlerinden din ve fen ilimlerin renip bunlarda söz sâhibi oldu. İlmi ve fazîle meşhûr oldu. Bir çok kitap yazdı. Evliyâ aras yüksek bir derecesi olan Abdülkâdir Feyyûmî. lahü teâlânın zât ve sıfatlarına âit bilgilerde 3
sek mârifet sâhibiydi.
Eserleri: 1) Şerhü’l-Minhâc; İmâm-ı Nevevî’nin IV
hâc kitabına yazdığı büyük şerhtir. 2) Şerh Behce, 3) Şerhü’n-Nüzhe: Matematik ilmine irdir. 4) Şerhu’r-Ruhbiyye: Ferâiz (miras hu ku) hakkında yazılan ve Ruhbiyye diye meşl olan manzûmenin şerhidir. 5) Metnü’l-Lem’ Şerhu Metni’l-Muknî: Matematik ve cebir ili lerine dâirdir.