A B D Ü LK Â D İR Ş E Y H İ EFEN D İ

on doku zuncu Osmanlı Şeyhülislâmı. İsmi, Abdülkâdir’dir. Sultan İkinci Bâyezîd ve Yavuz Sultan Selîm Han zamanlarında Kâdıaskerlik yapan Müeyyedzâde
ABDÜLKÂHİR SÜHREVERDt
On dokuzuncu Osmanlı Şeyhülislâmı Abdülkâdir Şeyhî Efendinin bir fetvâsı.
– .
——o* JU ^ »v,
+ * y > ı ) j ! S L * w
■Z*
Abdurrahmân Efendinin kardeşi Şeyh Abdülkerîm Hacı Efendinin oğludur. Şeyhî adıyla meşhûr oldu. 1514 (H. 920) senesinde İstanbul’da doğdu. 1594 (H. 1003) senesinde İstanbul’da vefât etti ve Eyyûb Sultan civârında Yahyâ Efendi Dergâhı bahçesinde babasının yanına defnedildi. Abdülkâdir Efendi, medrese tahsilini tamamladıktan sonra, Şeyhülislâm Ebüssüûd Efendinin hizmetinde mülâzım (stajyer) olarak çalışıp icâzet aldı. İlk olarak Gelibolu Sarıca Paşa Medresesi müderrisliğine tâyin olundu. Bu esnâda Ebüssüûd Efendinin kızıyla evlendi. 1562 (H. 970) târihinde Süleymâniye Medresesi müderrisliğine terfi ettirildi. Daha sonra 1566 târihinde Şam, yine aynı sene içinde Mısır kâdılığına, 1568’de İstanbul, 1569’da Bursa kâdılığına tâyin edildi. Arkasından Anadolu Kâdıaskerliğine, 1571 (H.979)de de Rumeli Kâdıaskerliğine getirildi. 1573’te mütekâid (emekli) oldu. 1583’te tekrar Süleymâniye Dâr-ül- hadîs müderrisliğine getirildi. Abdülkâdir Efendi, 1587 târihinde Çivicizâde Mehmed Efendinin vefâtı üzerine Üçüncü Murâd Han tarafından Şeyhülislâmlığa tâyin edildi. Bir yıl on bir ay bu vazifede kaldı. 1589 senesinde Yeniçeri askerinin başkaldırdığı Beylerbeyi ve Mehmed Paşanın öldürüldüğü sırada (Beylerbeyi Vak’ası) 250 akçe gündelik ile emekliye ayrılıp, evine çekildi. İbâdet ve ilmi çalışmaları ile meş- gûlken vefât etti. Abdülkâdir Şeyhî Efendi âlim, fâzıl, ilmiyle âmil ve güzel ahlâk sâhibi bir zât olup, ilim ve ir- fânıyla çevresini tenvir etti (aydınlattı). Eyüb’de kendi adıyla bir mescid yaptırmıştır. Daha sonraları burası Anadolu’dan İstanbul’a hâfız olmak için gelen gençlere barınak olmuştur.