A B D Ü LK ÂH İR BAĞDÂDİ

İslâm âlimlerinin büyüklerinden. İsmi Abdülkâhir bin Tâhir bin Muhammed el-Bağdâdî et-Temîmî olup, künyesi Ebû Mansûr’dur. Bağdât’ta doğdu. Doğum târihi kesin olarak bilinmemektedir. 1029 (H. 420) senesinde İsferâyin’de vefât etti. Vefât târihinin 1037 (H.
429) olduğu da bildirilmiştir. Hocası Ebû İshâk’ın yanma defnolunmuştur. Bağdât’ta doğup yetişti. Çocukluğunda babası ile berâber Horasan’a gidip Nişâbur âlimlerinden ilim ve hadîs-i şerîf öğrendi. Daha sonra İsferâyin’e gidip Ebû İshâk İsferâînî’nin derslerine devâm etti. Şâfıî fıkhında, derin âlim oldu. Aynca kelâm, fe- râiz, edebiyât, matematik ve diğer ilimlerde söz sâhibi oldu. Hocasının vefâtı üzerine onun talebelerine ders okuttu. On yedi ayrı ilimde ilim öğretirdi. Abdülkâhir Bağdâdî, verâ ve takvâ sâhibi olup, haram ve şüpheli şeylerden sakınırdı. Dünyâya kıymet vermezdi. Önceleri çok zengin olup, bütün malını ilim yolunda sarf etmişti. Bir taraftan ders okuturken, diğer taraftan da kendinden sonra gelecek olanların istifâde edeceği kıymetli eserler yazdı. Peygamber efendimizin ve Eshâbınm doğru yolu olan Ehl-i Sünnet yolundan ayrılan fırkalara cevaplar vererek onların bozuk fikirlerini çürüttü. Eserleri: 1) El-Fark Beyne’l-Firâk (Mezhebler ve fırkalarla ilgilidir), 2) Te’vîlü Müteşâbih-il-Ahbâr, 3) Fedâyih-ul-Mûtezile, 4) Fedâyih-ul-Kerrâ- miyye, 5) El-Keiâm fil-Vaîd-il Fâhir fil-Evâili vel-Evâhir, 6) Mi’yâr-un-Nazar, 7) Tafdîl-ül- Fakır-is-Sâbir alel-Ganiyy-iş-Şâkir, 8) El-Milel ven-Nihal, 9) Et-Tahsîl fî Usûl-il-Fıkh, 10) Nefy- ü Halk-ıl-Kur’ân, 11) Usûl-üd-Dîn.