VURUŞ

1. Vurmak eylemi ve biçimi. —2. Darbe: Bir vuruşta^ adamı devirdi. —3. Esk. Kavga, dövüş. —Ask. Bir mermi ya da bombanın atıştan sonra yöneltildiği hedefe ya da arazi üzerindeki herhangi bir yere çarpması. —Balist. Vuruş açısı. Düşüş* Açısı nın eşanlamlısı. —Gökbil. Saat vuruşları, doğrudan doğruya bir sarkacın balansıyla kumanda edilen ve gökbilim saatleri ile kronometreleri uzaktan duyarlı bir biçimde, çakıştırma yöntemiyle denetlemeye yarayan, özel telsiz işaretleri. (Bu vuruşlar, saniyenin 1/300′ ü oranında bir yaklaşıklıkla doğrudur. Özellikle boylamları belirlemede de telsiz vuruşlarından yararlanılır.) —Oy. Bilardoda oyuncunun kendi topuyla hedef aldığı topu vurması. —Res Ressamın boyayı uyguladığı yüzey üzerine fırçayla sürme biçimi; fırça darbesinin sonucu: Rengi geniş vuruşlarla uygulamak. Zarif bir vuruş. —Saatç. Bir saat makinesinde, eşapman çarkının bir dişinin geçişi sırasında çıkan gürültü. —Spor. Topa vurma biçimi. || Kürek ya da pagayın hareket devri. || Alçak vuruş, boksta kemerin hemen altına yapılan ve yönetmelikle yasaklanmış olan vuruş. || Başlama vuruşu, oyunun başlangıcında ya da bir devre başında topun oyuna sokulması için gerçekleştirilen vuruş. || Düz vuruş, tenis ve masatenisinde topa raketi tutan el yönüyle yapılan vuruş. (Karşt. TERS vuruş.) || Kale vuruşu ya da atışı, futbolda topun rakip oyuncular tarafından auta gönderildiği koşulda, topu oyuna sokma amacıyla kaleci ya da aynı takımdan başka bir oyuncu tarafından 6 pas çizgisi üzerinde gerçekleştirilen vuruş. || m Serbest vuruş, çeşitli top oyunlarında (futbol, rugby, basketbol), oyunculardan birinin kural dışı vuruşu nedeniyle verilen ceza atışı. || Seri vuruş, boksta, iki rakip arasında birbirini izleyen karşılıklı yumruklar.