WALSER

(Robert), almanca yazan isviç­
reli yazar (Biel 1878 – Herisau 1956). Melankoliye yatkın bir yapısı vardı, 1929’da
akıl hastanesine kapatıldı ve 1933’te tüm
edebi etkinliğine son verdi, “ilerde yusyuvarlak, harika bir sıfır olacağım” kehanetinde bulunmasına rağmen, ölümünden sonra İsviçre’nin en büyük yazarlarından biri olarak tanındı. Yaşamında, Berlin’de yazdığı üç romanla dikkati çekti:
Geschvvister Tanner (1907), Der Gehûtfe
(1908), Jakob von Gunten (1909). Bu yapıtlarda, en yeğlediği tür olan kısa düzyazıya özgü yapı ortaya çıktı (Kleine Dichtungen, 1914; Kleine Prosa, 1917; Poetenleben, 1918; Seeland, 1919; Die Rose, 1925). Birbirinden kopuk bölümleri dilediğince bir araya getiren VValser’in düzyazıları, ince ayrıntının, hatta anlamsız öğelerin üzerinde büyük dikkatle duran ve
mesleki aşama hırsına kapılmamak için
vasatlığı seçmiş emir kullarını yeğleyen bir
içe bakış serüvenidir.