«Gamm ve kederi artanlar, çokça: Lâ havle velâ
küvete illâ billahil aliyyil azim, desinler.»
Lâ havle, Allah’a C.C. teslimiyet mânâsını ifade
eder.
Hüzün ise ağıt havasıyle söylenen şeydir.
Sıkıntıya düçar olanlar, kendilerini oyalayacak
şeyler bulmalıdırlar. Mesela, Peygamberimiz S.A.V.
şöyle buyuruyorlar:
«Biriniz sıkıntıya düştü mü yayını omuzuna taksın.»
Tirmizi de Ebu Hureyre’den şöyle bir hadis rivayet
ediyor:
«Peygamber S.A.V. bir şeye sıkıldı mı başım göğe
kaldırır: Sübhanallahil azim, derdi.» İbn-i Mesudun rivayeti
ise şöyledir:
Bir kimsenin başına herhangi bir keder ve hüzün
çöker de, şu duayı okursa, Cenab-ı Allah C.C. sıkıntısını
defeder ve onu bolluğa çıkarır:
«Allahım, ben senin kulunum, anam da babam da
senin kulundur. Senin hükmün altmda yaşamaktayım.
Kaza ve kaderin haktır. Kendine verdiğin veya kitabında
zikrettiğin veyahut herhangi bir kuluna öğrettiğin,
yahut da senden başka hiç kimsenin bilmediği
isminle sana yalvarıyorum; Kur’an-ı Azimi gönlümün
bahan eyle, kalbimin nuru eyle. Her türlü gam ve kederimi
def eyle.» — Ahmed b. Hanbel, İbn-i Mâce.
Hacalet ise, utanacak bir şey yapmaktır.
Peygamberimiz S.A.V. bir zora düştüğü zaman:«Lâ ilahe illallahul azimül halim. Lâ ilahe illallahu
Rabbül arşil azim.» derlerdi.«Gamm ve kederi artanlar, çokça: Lâ havle velâ
küvete illâ billahil aliyyil azim, desinler.»
Lâ havle, Allah’a C.C. teslimiyet mânâsını ifade
eder.
Hüzün ise ağıt havasıyle söylenen şeydir.
Sıkıntıya düçar olanlar, kendilerini oyalayacak
şeyler bulmalıdırlar. Mesela, Peygamberimiz S.A.V.
şöyle buyuruyorlar:
«Biriniz sıkıntıya düştü mü yayını omuzuna taksın.»
Tirmizi de Ebu Hureyre’den şöyle bir hadis rivayet
ediyor:
«Peygamber S.A.V. bir şeye sıkıldı mı başım göğe
kaldırır: Sübhanallahil azim, derdi.» İbn-i Mesudun rivayeti
ise şöyledir:
Bir kimsenin başına herhangi bir keder ve hüzün
çöker de, şu duayı okursa, Cenab-ı Allah C.C. sıkıntısını
defeder ve onu bolluğa çıkarır:
«Allahım, ben senin kulunum, anam da babam da
senin kulundur. Senin hükmün altmda yaşamaktayım.
Kaza ve kaderin haktır. Kendine verdiğin veya kitabında
zikrettiğin veyahut herhangi bir kuluna öğrettiğin,
yahut da senden başka hiç kimsenin bilmediği
isminle sana yalvarıyorum; Kur’an-ı Azimi gönlümün
bahan eyle, kalbimin nuru eyle. Her türlü gam ve kederimi
def eyle.» — Ahmed b. Hanbel, İbn-i Mâce.
Hacalet ise, utanacak bir şey yapmaktır.
Peygamberimiz S.A.V. bir zora düştüğü zaman:
AZ YEMEK İLÂÇTIR 4 7
«Lâ ilahe illallahul azimül halim. Lâ ilahe illallahu
Rabbül arşil azim.» derlerdi