C — Ölü için Yapılan ibâdetler, Hayırlar ve Dualar:

1. Kendi Yaptıkları ve Sebep Oldukları: Kitâb ve sünnet müslümaııları hayatta ve sıhhati yerinde iken ibâdet ve hayır yapmaya teşvik etmiş, bunun hastalık halinde veya vasiyet ile yapılan hayırdan daha üstün olduğunu bildirmiştir. (63) Hadislere göre amel defteri ölümle kapanır; ancak açılan çığır, sebep olunan iyilik veya kötülük, devam eden hayırlar bu defterin işlemesini temin eder. Bazı hadisler: «insan oğlu vefat edince şu üç şeyden başka ameli sona erer: devam eden sadaka (hayır), faydalanılan bilgi ve ona duâ eden hayırlı evlât.» (64) «iman ehline, ölümünden sonra da gelip duran amel ve hayırları arasında şunlar da vardır: Öğrettiği ve yaydığı bilgi, geride bıraktığı hayırlı evlât, miras bıraktığı mushaf, yaptığı mescid, yolcular için yaptığı konak, akıttığı su ve kanal, sıhhat ve hayatında malından ayırdığı sadaka vefatından sonra ona ulaşır.» (65) «Kim Islâm’da iyi bir çığır açarsa hem kendi işinin sevabını, hem de kendinden sonra o çığırda yürüyenlerin sevâbmı -bunların ki eksilmeksizin- alır. Ve kim Islâm’da kötü bir çığır açarsa hem kendi günahını, hem de kendinden sonra o yolda yürüyenlerin günahını -bunların ki eksilmeksizin- yüklenmiş olur. (66) İhsanın ölümden sonra da, bu hadislerde zikredilen -işlediği veya sebep olduğu- işlerinden fayda veya zarar göreceği ittifakla kabul edilmiştir.