Pierre), fransız ressam (Lyon 1824 – Paris 1898). Bu süsleme ustası büyük klasik geleneği simgecilikle bağdaştırarak yeniden canlandırdı. Ailesi tarafından mühendislik ve hukuk öğrenimi için yönlendirildi, sanat yeteneğini sağlığına kavuşmak için gittiği (1847) İtalya’da anladı. Fransa’ya dönüşünde, kısa sürelerle Paris’te, H. Scheffer, Delacroix ve Couture’ün atölyelerine gitti. 1850 Salonu’na Delacroix tarzında bir Pietâ ile kabul edildiyse de daha .sonra birçok kez geri çevrildi. Kardeşinin Saöne -et-Loire’daki evini süslemek için gerçekleştirdiği resimlerden biriyle (Av dönüşü, Marsilya Güzel sanatlar müzesi) 1859’da yeniden Salon’a kabul edildi. Dostu Chas- sâriau’nun Sayıştay binasına yaptığı fresklerinden etkilenerek 1861’de mumlu boyayla gerçekleştirdiği iki yapıtıyla üne‘kavuştu. Bunlardan biri (Concordia) yeni açılan Amiens müzesi tarafındari satın alınınca, sanatçı öbür yapıtını (Bellum), daha sonra da Çalışma ve Dinlenme panolarını (1863 Salonu) bu müzeye armağan etti. Amiens’deki öbür yapıtları Ave Picar- dia Nutrix (1865) ve Ludus Pro Patria’dır (1880-1882). Marsilya’daki Longchamp sarayı’nın merdiveni için yaptığı iki büyük süsleme çalışması (Yunan kolonisi Mas- silia, 1867 ve Doğu”ya açılan kapı Marsilya, 1869), 1869 Salonu’nda sergilendi. Sanatçı fresk yöntemi yerine yapıtlarını tuvaller üzerinde gerçekleştiriyor; daHâ sonra bunlar duvara yapıştırılıyordu. Resimler yalınlıkları nedeniyle taşla büyük uyum gösteriyordu. Fra Angelico ya da Giotto’ yu anımsatan bu anlatım yalınlığı, Gauti- er, Mallarmâ gibi ozanlarca çok beğenildi; buna karşılık E. de Goncöurt, Castag- nary, VVolff’u (Figaro’dan) kızdırdı. Azize
PUVİS DE CHAVANNES
13
May