sıf. (fârs. penesten, ulaş- mâk’tan peyvest). Esk. 1. UlaşIn, erişerl, kavuşan. —2. Peyvest olmak, .k&vüŞrrîâk, erişmek: “Bir hryabaridır ki hasföt kûyı cânâhdan geçer 1 Her geçeri öânâna peyvest otmadamvândan geçer” (Y. ‘K. Beyatlı).. ~-3. Dest-i kerem-peyvest, cö- (mertlik eli, keremle.dolu eli || Ebed:pey- veşt, ebediyete, -sonsuzluğa ulaşmış.
PEYVEST
23
May