İSRAİLOĞULLARI veya BENİ İSRAİL

Hindistan’ın batı kısmında özellikle Bombay’da, Kokan kıyısı boyunca, Poona, Alibağ, Racapuri ve Revdanda’da yaşayan yahudi kabilesi. Bir başka beni İsrail kolonisi de Aden’de yerleşmiştir. İsrailoğullarının sayısı 15 000 kadardır (bütün Hindistan Yahudilerinin aşağı yukarı dörtte üçü). Dış görünüş batkınımdan Yemen Yahudilerine benzer, Yahudiler gibi şakak sakalı bırakırlar. Yerli halk bunlara, sebt (cumartesi) gününü tatil günü olarak kutladıkları ve zeytincilikle uğraştıkları için «şanvar-teli» (sebtçi-zeytinci) adını verir. Kendi geleneklerine göre İsrailoğulları Süleyman peygamberin ölümünden sonra Yeroboam’ın (Yauebeam) yönetiminde İsrail topluluğundan ayrılan 10 kabilenin torunlarıdır. Başka bir söylentiye göre bu kabilenin ataları Kudüs mabedinin M .ö. 586’da yıkılışından sonra veya Antiokhos Epiphanes’in baskısından kurtulmak için Hindistan’a sığınmışlardır. israiloğullarının mezhebi biraz değişikliğe uğramış Musevîliktir. Musevîler gibi bu kabile de domuz gibi hayvanların etini yemez, cumartesiyi kutlar, çocuklarını sünnet ederler. İsrailoğullarının okumuş olanları ibranîce bilir, fakat halk yerli mahratti lehçesini konuşur. Havraları, okulları, yetimhaneleri ve kütüphaneleri vardır. Mahratti dilinde kitap, gazete ve dergiler çıkarırlar. İdarî işlerine «mukaddam», dinî işlerine de «kadı» bakar,