i a. (ar. se/afef’ten taslit). Esk. 1. Birini, başkasına musallat etme, başkasının başına sarma: “Bu makule meçhul kimseye medrese verip halkın üzerine taslit ne belâdır” (A. R. Altınay). —2. Taslit etmek, musallat etmek.
TASLİT;
31
Ara