TAŞRA;

a. 1. Ülkenin başkenti ve en önemli kentlerinin dışında kalan yerlerin tümü. —2. Taşra kentlerinin tümü; başkent ve en önemli kentlerin yaşamının karşıtı olarak taşrada oturma, taşrada yaşama: Taşra yaşamı. İstanbul’a atanmadan önce on yıl taşrada hizmet veren bir öğretmen. —3. Başkent ve çok büyük kentlerdeki hareketlilikten, karışıklıktan, düşünsel etkinlikten ve canlılıktan çok farklı olan, sakin, biraz çağdışı ve eskimiş bir yaşam biçimi açısından ele alınan bu kentler, bu bölgeler: Taşradan geldiği her halinden belli oluyor Nüfusunun çok olduğuna bakmayın, bu kent, her yönüyle tam bir taşra! —4. Esk. Dışarı. —5. Esk. Dış kısım. —Ask. tar. Taşra kulluğu, OsmanlIlar döneminde İstanbul dışındaki bölgelerin güvenliğini sağlamakla görevli kuruluş. (-• KULLUK.) —İkt. tar. Taşra hâzinesi, Osmanlı devletinde, Dış hâzineye verilen ad. (Osmanlılar’da, biri iç hazine ya da Enderun hâzinesi, öteki Dış hazine ya da Birun hâzinesi olmak üzere iki hazine vardı. XVI. yy.’ın ortalarında bir de Yedikule hâzinesi bulunuyordu.) —Kur. tar. Taşra dirliği, Osmanlılar’da İstanbul dışında sipahilik vb. görevler için verilen dirlik. —Tasav. Taşra meydancısı, mevlevi tekkelerindeki iki meydancıdan birine verilen ad. (Bunlar, şeyh ile müritler arasındaki bağlantıyı sağlar, şeyhin gezi ve ziyaretlerinde ona yoldaşlık eder, ayrıca dergâhın dış ve iç bazı hizmetlerine bakarlardı