(ar. vatandan tavattun). Esk. 1. Bir yeri yurt edinme, bir yere yerleşme —2. Tavattun etmek, bir yere yerleşmek, —3. Tavattungâh, yurt edinilen yer.
TAVATTUN ;
07
Oca
(ar. vatandan tavattun). Esk. 1. Bir yeri yurt edinme, bir yere yerleşme —2. Tavattun etmek, bir yere yerleşmek, —3. Tavattungâh, yurt edinilen yer.