Herkes, kerpiçleri birer birer taşıdığı hâlde, Ammâr b. Yâsir, biri, kendisi, birisi de, Peygamberimiz için olmak üzere, ikişer ikişer taşırdı.
Peygamberimiz, Ammâr’ın yanma vardı.
Eli ile, arkasını sıvadı : «Ey Sümeyye’nin oğlu! Senin iki ecrin var, başkalarının bir ecri var!
Senin, dünyâdan en son azığın, rızkın da, bir içim süttür!» dedi (41). Ebû Saîd-i Hudrî, Mescidin inşâsından bahsederken, der ki : «Biz, kerpiçi, birer birer taşırdık. Ammâr ise, ikişer ikişer taşırdı.
Peygamberimiz onu, öyle görünce, üstündeki başındaki tozu toprağı silkerek : (Vâh Ammâr! Vâh Ammâr! Onu, azgın bir topluluk öldürecektir!
Ammâr, onları, Cennete ve Allâh’a çağırır.
Onlar ise, onü, Cehenneme çağırırlar!) dedi.
Ammâr da : (Fitnelerden Allâh’a sığınırım!) dedi» (42).
Ammâr, en ağır kerpiçleri yüklenmiş olarak, Peygamberimizin yanına gelince : «Yâ Resûlallâh! Beni, öldürecekler : Taşmamıyacak kadar ağır şeyleri bana yüklüyorlar!» diye şikâyetlendi.
Peygamberimiz, eli ile onun tozunu, toprağını süpürdü : «Vâh Sümeyye’nin oğlu, Seni, onlar öldürecek değiller.
Seni, ancak azgın bir topluluk öldürecektir!» buyurdu. (43)
(40) İbn-i İshak, İbn-i Hişam – Sîre, c. 1-2, s. 496, ibn-i Seyyid Uyûn, c. 1, s. 195, Semhûdî – Vefâ, c. 1, s. 235, Diyar Bekrî – Hamîs, c. 1, s. 388 .Halefoî – insan, c. 2, s. 76. Ammâr b. Yâsir’in Sıffîn’de Şehid Edilişi :
Rivayete göre : Ammâr b. Yâsir, Sıffîn muharebesi sırasında «Bana, bir içim süt getiriniz!» demiş, getirilince, gülerek «Zâten, Resûlullâh, benim için (Onun, dünyâdan en son içeceği, bir içim süttür!) buyurmuştu.» deyip sütü içtikten sonra şehid düşünceye kadar çarpışmıştır. (Süheylî – Ravd, c. 2, s. 13, İbn-i Abdülber ■ ls-tiâb, c. 3, s. 1139, 1140, Semhûdî – Vefâ, c. 1, s. 236.
(41) ibn-i Sa’d – TSbaıkat, c. 3, s. 257, ibn-i Esîr – ÜsdüFgafee, c. 4, s. 46, Zehebî – Ş. Âlâm, c. 1, s. 303.