BİR OTOMATİK İŞLEME ÖRNEĞİ: DİLBİLGİSEL ANALİZ
Cümlelerin sözdizimsel yapısını göstermek için, dilbilim mühendisliğinde, farklı kelimelerin, birbiri içine geçmiş ad öbeği, fiil öbeği veya edat öbeği gibi dizim’ler halinde düzenlenmiş olduğu ağaçlar kullanılır. Aşağıdaki ağaçta, dizimler büyük harfle, kelimeler ve bunların dilbilgisel sınıfları küçük harfle gösterilmiştir. Bu ağaç, şu dilbilgisi kurallarına tekabül eder:
C -> İÖ + FÖ; İÖ —> isim + isim;
FÖ -> isim + fiil. (C: cümle. İÖ: isim öbeği. FÖ: fiil öbeği) Mesela, birinci kural şu şekilde okunur: «cümle dizimi, bir isim öbeğinden ve bir fiil öbeğinden oluşabilir». İsim öbeğini tanımlayan kural, ağaçta iki kere kullanılmıştır; bu da, dilbilgisini kurallar halinde kodlamanın yararını göstermektedir: sınırlı sayıda kural, çok sayıda farklı cümlenin analizine imkân verir. Kuşkusuz dilin tam bir dilbilgisi çok daha fazla kural, mesela isim öbeğinin diğer biçimlerine (bir zamirden oluşabilen veya sıfatlar içerebilen) ilişkin kuralı içerecektir.
Bir cümlenin analizini yapmak için program düzgün bir analiz ağacı oluşturuluncaya kadar çeşidi kuralları uygulamaya çalışır. Her kelimeye, bunun olası dilbilgisi sınıflandırmasındaki yerini
