Köktencilik ve entegrizm
İslamiyet’te iki eğilim kendini güçlü bir biçimde gösteriyor: Kuran’a dönüşü savunan köktencilik (Kaddafi’nin benimsediği türden bazı köktenci akımlar, Hz. Muhammed’in hadislerim bile göz önüne almayarak sadece Kuran’a bağlanacak kadar radikaldirler) ve hem din hem dünya işlerinde uyarlamaları reddeden entegrizm. En katı köktencilik, yaygın olarak uygulanmaktadır. Öte yandan «entegrist» («bütüncü») nitelemesi, «kendinden başkasının reddedildiğini açıkça göstermektedir. İslam’ın bugünkü canlılığı, Batı’nm eski bir fantasmasını yeniden canlandırıyor. Bir yerde devrimci güç, başka yerde denge etkeni olan İslam, Hıristiyanlık gibi, Tanrıtanımazlığın gelişmesiyle yıpranmış durumda değildir. İslam entegrizmininyanı sıra, yeni köktencilikten, Şiî radikalizmi, Sünnî eylemciliği ve başka akımlar da ortaya çıkıyor. Bunlar çeşitli eylemci siyasal görüş akımlarıdır. Günümüzün İslam dünyasında, bütün bu akımlar, gücünü yitirmiş olduğu düşünülen çoktanrıcı bir iktidara yöneltilmiş devrimci bir projeyi oybirliğiyle benimsemiş bulunuyorlar. Baskılar, başkaldırmalar, şiddet hareketleri, eylemci gençlere mistik öğretilerin aşılanması, öldürmeyi yasaklamayan ve hatta sadece lafzıyla ele alındığında böyle bir harekete özendiren Kuran’la uzlaşmayan bir şey değildir. Modem yaşamdaki deliklikler ve kendini modem% 70-%«c\as\ ÎKJa&aAsı®. eVonomk toçtak vt-
Islamî Kurtuluş Cephesi’nin gösterisi, 20 nisan 1990’da başkent Cezayir’de yapıldı. İslâmî talepler, sömürgelikten kurtulma dinamiğini, manevî ve kültürel alana da aktanp genişletiyor.
