ARMONİKA, üflemeli bir çalgı olanl armonikasına ve sürtünmeyle ses ver J dizi cam yarım küreden oluşan cam ani kasma verilen ortak addır (bak. AGll KASI).
1761’de Benjamin Franklin’in yaptığı armonikası, verillon (müzikli bardaklar; bir çalgıdan türetildi. Verillon, ses yal bir tahta üstüne yerleştirilmiş ve içlfl farklı miktarlarda su bulunan bir dizi kaptan oluşur. Islak parmakların ka ağızlarına hafifçe sürtünmesiyle ya da i olarak çubukla vurularak değişik sesler edilir. Benjamin Franklin yalnızca a$ görünecek biçimde iç içe yerleştirdiği» kaplan pedalla döndürülen bir çubuğa g di. Çubuk dönerken alt tarafa yerleştiril^ su kabı, cam kaplann ıslanmasını sağlıyı Kaplar çıkardıklan seslere göre değişik ! lere boyanmıştı. Diyatonik (yedi no talik sesler veren kaplar sırasıyla tayf renkli (kırmızı, turuncu, san, yeşil, mavi, l lacivert), diyezler ise piyano tuşlannda q ğu gibi siyaha boyanmıştı. ^
Cam armonikası 18. yüzyılda Avrupı yaygınlık kazandı. 1746’da Alman bel Christoph Willibald Gluck Londra’da lon Konçertosu’nu bu çalgıyla seslen
