Kannada edebiyatı
Kannada edebiyatı, Kannada dilinde ortaya konmuş edebiyat yapıtlannın tümü. Güney Hindistan’da konuşulan öbür diller gibi Dravid ailesine bağlı olan Kannada dilindeki ilk yazılı metinler, İS 6. yüzyıl ve sonrasına ait yazıtlardır. Bu dildeki en eski edebiyat ürünü ise, şiir sanatı üzerine Sanskrit dilindeki bir yapıt örnek alınarak yazılmış Kaviracamarga (İS y. 850) adlı incelemedir. Kannada edebiyatının günümüze ulaşan eski metinlerinin hemen tümü, Caynacı yazarlara ait dinsel şiirlerdir. Bunların en önemlilerinden biri, 12. yüzyılda Pampa’nın yazdığı Ramayana adlı şiirdir. Yapıt Sanskrit edebiyatında aynı adı taşıyan ünlü epik şiirin Caynacı versiyonudur. 12. yüzyıldan sonra Kannada edebiyatı, giderek Caynacılığm etkisinden sıyrılarak, Hinduizmin Şiva’yı tek tanrı kabul eden Lingayat mezhebinin etkisine girmiştir. Lingayat yapı tlannın çoğu yalın bir üslup taşır, birçoğu da şarkı olarak söylenmek üzere yazılmıştır. Bunların en tanınmışları, ritmik bir düzyazıyla yazılmış ve Şiva’ya adanmış Vaçana-faıvya’lardır. Kannada edebiyatının bir roman olarak nitelendirilebilecek ilk yapıtı ise, Nemiçandra’nın bir prens ile prenses arasındaki aşk öyküsünü anlatan Lilavati’sidir (1370). Kannada edebiyatının en ünlü yapıtlarından biri de Shadaksharadeva’nın düzyazı bölümlere de yer veren Racaşekha-ravilasa (1657) adlı manzum öyküsüdür. Bir ibret öyküsü niteliğindeki bu yapıt, yasaları uygulamaya çalışırken kendilerini trajik bir duruma sürükleyen bir kraliyet ailesinin Şiva’nın müdahalesiyle kurtuluşunu anlatır. Hindistan Yarımadasındaki öteki edebiyatlar gibi, 20. yüzyıl Kannada edebiyatı da Avrupa edebiyatım, özellikle de roman ve öykü türlerini örnek almıştır
