kapriçyo (İtalyanca capriccio: “kapri çoğunlukla çok bilinen bir ezgiyi iç< gevşek yapılı, canlı beste. 16. yüzyıl erken bir tarihte canzona (şarkı), fante2 çoğunlukla vokal taklitli çoksesliliği öı alan ricercare gibi aykın görünen yenili için kullanıldığı olmuştur. Frescobaldi’c J. S. Bach’a kadar barok besteciler 1 çok benzeyen, aynca alışılmamış özelli taşıyan klavyeli çalgı kapriçyoları yazmı Bach’ın tarihi bilinen en eski klavye yı Capriccio sopra la lontananza del suo frt lo dilettissimo’dur (1704; En Sevgili Kaı şin Ayrılışı Üzerine Kapriçyo). Pietro U telli’nin yazdığı 24 keman kapriçyosu, türün yaygınlaştığı 19. yüzyılın başlan Niccolö Paganini’ninkiler için örnek o turdu. Weber, Mendelssohn ve Bral bazı piyano parçalanna kapriçyo adını rirken, Beethoven andante ve allegro ; standart tempo değiştirme sözcüklerine yer capriccioso sıfatını eklemekle yetiı Yüzyılın sonlanna doğru Çaykovski orl tra için Opus 45 İtalyan Kapriçyosu (1880), Rimski-Korsakov da İspanyol K riçyosu’nu (1887) yazdı. Daha yakın nemlerde ise Igor Stravinsky Piyano K çertosu’rm (1929) bir kapriçyo biçimi: tasarladı. Richard Strauss da son operas (1942) Capriccio adını verdi.
