(d. 1527, Belmonte, Cuenca ili – Ö. 23 Ağustos 1591, Madrigal de las Altas, İspanya), İspanyol Rönesans edebiyatına önemli katkılarda bulunmuş mistik ve şair.
Salamanca’da öğrenim görerek keşiş olduktan sonra 1561’de ilk kürsüsünü elde etti. 1544’te girdiği Dominiken tarikatıyla Augustinusçular arasındaki akademik mücadeleye katıldı. Büyükannesinin annesi Yahudi olduğu için, Vulgata (Eski Ahit’in 4. yy’daki Latince çevirisi) metnini eleştirdiği gerekçesiyle Enkizisyon’a ihbar edildi.
1572-76 arasında hapis yattıktan sonra aklanıp görevine dönmesine izin verildiyse de, yokluğunda yerine başkası atandığı için istifa etti. Daha sonra gene Salamanca’da yeni bir kürsü kazandı. 1582’de Enkizisyon’a ikinci kez yapılan ihbar sonuçsuz kaldı. Başyapıtı De tos nombres de Cristo (1583-85, İsa’nın Adlan Üzerine) İspanyol İdasik düzyazı üslubunun en iyi örneklerindendir. Son derece açık olan bu görkemli yapıt inceden inceye tasarlanmış olmasına karşın doğal, kendiliğinden bir akış içinde gelişir. Diyalog biçiminde yazılan ve kutsal metinlerde İsa’ya verilen çeşitli adlarla ilgili bir inceleme olan yapıt, Erasmus’un yan-daşlannca tanıtılıp yaygınlaştırılmıştır. Le-ön’un Yunanca, Latince, İbranice ve İtal-yancadan yaptığı çeviriler arasında kendi yorumlannı da eklediği Neşideler Neşidesi ve Eyub Kitabı yer alır. Çoğu De los nombres de Cristo’daki motifler üzerine yazılmış olan şiirleri ölümünden sonra 1631’de Quevedo tarafından yayımlandı.
343 Leonardi, Piero
Luis de León, Pacheco del Rio’nun bir oymabaskısı
Archivo Mas, Barselona
Bunun başlıca nedeni, biçimden çok içeriğe önem verilerek yazılmış ve içten bir anlatımın egemen olduğu bu şiirlerin, Gongoracı-lann dili yeniden Latinleştirme çabalanna karşı verilen mücadelede bir dayanak oluş-turmasıydı. 18. yüzyıl İspanyol klasikçileri-nin de örnek aldığı bu şiirlerin en ünlüleri “Vida retirada” (1557; Münzevi Yaşam) ve “Noche Serena”dır (1571; Sakin Gece). León’un şiirleri, kendisinin benimsediği Horatiusçu ılımlılık ülküsü ile entrikalarla dolu kilise çevresinde ve çatışmalann, kinin yönlendirdiği akademi politikasının içinde yer alan dürüst bir kişilik arasındaki gerilimi yansıtır. Öbür yapıtlan arasında Kitabı Mukaddes ve çeşitli mezmurlar üstüne Latince yorumlar ile ilahiyat incelemeleri yer alır.
Süleyman’ın Meselleri (31:10-31) üzerine İspanyolca bir yorum olan La perfecta casada’â& (1583; Kusursuz Zevce), dönemin kadınlara ilişkin geleneklerinin pitoresk özellikleriyle ortaçağdaki sofu kadın düşmanlığına özgü nitelikler iç içe geçmiştir.
León Krallığı, İspanya’da ortaçağ krallığı. Başlangıçta León, Salamanca ve Zamora kentleriyle çevredeki topraklan kapsıyordu. León krallanmn egemenliği altındaki bölgeler arasında Galicia, Asturias ve 1139’da bağımsızlığım kazanan, Portekiz Kontluğu’ nun büyük bölümü de yer alıyordu.
León Krallığı’nm yükselişi Asturias Krallı-ğı’nın(*) başkentini Oviedo’dan León’a taşıyan I. García (hd 910-914) ile başladı. Hıristiyan İspanya’daki León egemenliği, Navarra kralı III. Sancho Garcés’in (Büyük) (hd 1005-35) fetihleriyle ve Kastilya’ mn kontluktan krallığa yükselmesiyle büyük ölçüde sarsıktaysa da VII. Alfonso’nun ölümüne (1157) değin sürdü. Endülüs Eme-vilerinin en güçlü olduğu 10. yüzyılda fiilen Kurtuba halifelerinin egemenliğini tanımak
zorunda kalan León, gene de Asturias Krallığı’ndan devraldığı Vizigot geleneklerini canlı tutarak “Reconquista”ya (İspanya’ mn yeniden fethi) yönelik çabalara öncülük etti. León krallan zaman zaman İspanya kralı ya da imparatoru unvanını aldılar. Kastilya’nın ayrılmasından sonra León, küçük bir krallık olarak II. Fernando (hd 1157-88) ve IX. Alfonso (hd 1188-1230) tarafından yönetildi. Kastilya’yla sık sık çatışmaların ortaya çıkmasına karşın siyasal istikrar sürdü ve Extremadura’da Emevilere karşı önemli zaferler kazandı. Kastilya’yla kesin birleşmeden (1230) sonra da León’un siyasal ve yönetsel kurumlan bir süre daha ayakta kaldı. Parlamento (Cortes) kayıtlan León’da ayn bir siyasal kimlik bilincinin 14. yüzyılın ilk yarısına değin bir ölçüde sürdüğünü göstermektedir.
León Krallığı’nın kuruluşunu izleyen yüzyıl içindeki geniş çaplı Mustarib göçmen akını dil ve kültür alanında güçlü bir Arap etkisini de getirdi. Ortaçağ Kastilya aynlık-çıhğını haklı çıkarma kaygısıyla hareket eden modem İspanyol tarihçileri León Krallığı’nı genellikle Magriplilerle uzlaşmaya hazır, modası geçmiş Bizans tipi bir devlet olarak nitelendirirler. Ama bunun için gösterilen kanıtlar inandıncı olmaktan uzaktır. Endülüs Emevilerinin saldırılarına başanyla karşı koyan León Krallığı, aynı zamanda İber Yanmadasında temsili halk kurumlanna öncülük etmesiyle de İspanyol tarihinde önemli bir yer tutar.
Kabaca León Krallığı’nın sınırlan içinde kalan bugünkü León, Salamanca ve Zamora illeri, 1979’dan sonra Castilla-León(*) özerk bölgesine (comunidad autónoma) bağlanmıştır.
Leonard, Benny, asıl adı benjamin leiner (d. 7 Nisan 1896, New York kenti – ö. 18 Nisan 1947, New York kenti, ABD), ABD’li hafif sıklet boks şampiyonu. Freddy Welsh’i dokuzuncu rauntta nakavtla yendiği
28 Mayıs 1917’den boksu bıraktığı 15 Ocak 1925’e değin bu unvanı elinde tutmuştur. Boks tarihinin en akıllı savunmacı boksörlerinden biri olarak kabul edilir.
1911-42 arasında profesyonel olarak yaptığı 210 karşılaşmadan 89’unu (45’i nakavtla) kazandı; 115 karşılaşmada da berabere kaldı. Konuşarak rakiplerinin dikkatini dağıtmasıyla tanınırdı. Hafif sıklet şampiyonu unvanını yedi kez başanyla korudu. Orta sıklet şampiyonluğu için Jack Britton’la yaptığı karşılaşmada faullü dövüştüğü gerekçesiyle yenik sayıldı (26 Haziran 1922). Birkaç yıl ringlerden uzak kaldıktan sonra 1931’de yeniden boksa döndü ve orta sıklette çok sayıda karşılaşma yaptı. 7 Ekim 1932’de Jimmy McLamin’a nakavtla yenilince boksu kesin olarak bıraktı. St. Nicholas Arena’da bir boks maçını yönetirken öldü.
Leonardi, Piero (d. 29 Ocak 1908, Val-dobbiadene, İtalya), İtalyan jeolog ve Tarihöncesi uzmanı. Triyas Dönemine (y. 225-190 milyon yıl önce) ait omurgasızlar ile Permiyen Döneme (y. 280-225 milyon yıl önce) ait omurgalılar üzerindeki paleontoloji ve stratigrafi (katmanbilim) araştırmala-nyla tanınır.
1935-49 arasında Ferrara Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak çalışan Leonardi daha sonra profesörlüğe yükseltildi ve üniversitenin jeoloji enstitüsünün yöneticiliğine getirildi. Tektonik ve stratigrafi üzerine pek çok araştırma yaptı, kitaplar yazdı. Dolomitlerin evrimine ilişkin yeni bir kuram geliştirdi. Ayrıca yeni bir
Leonardiyen Kat 344
Mousterien tarihöncesi kültür olan Bernar-dinien kültürü keşfetmiştir. Başlıca yapıtları, L’evoluzione dei viventi (1950; Canlıların Evrimi), Carlo Darwin (1966), Le Dolomiti (1967; Dolomitler) ve Trattato di geologia’ dır (1963; Jeoloji İncelemesi).
Leonardiyen Kat, ABD’de Alt Permiyen Dönemde (Permiyen Dönem y. 280-225 milyon yıl önce) oluşan kayaç katmanları ve bu kayaçlann çökeldiği zaman dilimi. Volf-kampıyen Katın üstünde yer alan Leonardiyen Kat, özellikle ABD’nin güneybatı kesimlerinde gelişkindir; ilk saptandığı yer olan Texas’taki Glass Dağlarının Lenox Tepelerinde, 600 m kalınlığında, ardışık olarak sıralanmış gri. milli şeyi ile açık gri kireçtaşı katmanlar halindedir. Tanıtıcı fosil faunası, gelişkin sürüngenler ile amfibyumlardan oluşur.
