Freyssinet, (Marie-) Eugène (-Léon)
(d.13 Temmuz 1879, Öbjat – ö. 8 Haziran 1962, St. Martin-Vésubie, Fransa), yapılarda kullanılan öngerilimli betonu geliştiren Fransız inşaat mühendisi.
Freytag, Gustav 422
1905’te Moulins’de köprü ve yol mühendisi olarak çalışmaya başladı. Çok sayıda betonarme köprünün tasarımını ve yapımını gerçekleştirdi. I. Dünya Savaşı’ndan sonra, 1928’e değin bir müteahhitlik şirketinde çalıştı. 1930’da, Brest’teki Elom Irmağı üzerine, dönemin en uzun (294 m) betonarme köprüsü olan Plougastel Köprüsü’nü kurdu.
1928’den sonra çalışmalarını, öngerilimli betonların geliştirilmesi ve yüksek dayanım-lı beton üretimi üzerinde yoğunlaştırdı. Bu çalışmaları sırasında betonlarda kalıcı önge-rilimin yalnızca çok iyi gerilmiş yüksek
Orly Havalimanı nda tasarımını Eugène Freysslnet’nin yaptığı hangarlar, 1916-24, Paris
Musée de l’Air, Paris
dayammlı çelik malzemeyle elde edilebileceğini buldu. Önceleri fazla önemsenmeyen bu yöntem, 1933’te Le Havre limanının inşaatında başarıyla uygulandı ve zamanla başka ülkelerde de denenmeye başladı. 1938’de Freyssinet’nin çeliği germek için pratik bir aygıt geliştirmesi üzerine öngerilimli beton kullanımı hızla yaygınlaştı.
Freytag, Gustav (d. 13 Temmuz 1816, Kreuzburg, Silezya, Prusya – ö. 30 Nisan
1895, Wiesbaden, Almanya), orta sınıfın erdemlerini öven gerçekçi romanlarıyla tanınan Alman yazar.
Breslau ve Berlin’de filoloji öğrenimi gördü. 1839’da Breslau (bugün Wroclaw) Uni-versitesi’nde Alman edebiyatı dersleri vermeye başladı. Sekiz yıl sonra bütün zamanını yazmaya ayırabilmek için bu görevden ayrıldı. 1848 ¿evrimlerinden çok etkilendi. Julian Schmidt’le birlikte Leipzig’de haftalık Die Grenzboten dergisini çıkardı ve dergiyi orta sınıf liberallerinin önde gelen yayın organına dönüştürdü. Freytag, hem Jungdeutschland (Genç Almanya) hareketinin demokratik köktenciliğine, hem de romantiklerin eylemsizliğine karşıydı. 1867’den 1870’e değin Kuzey Almanya Reichstag’ında (Parlamento) Ulusal Liberal Parti’nin temsilcisi olarak bulundu. 1870 Fransız-Alman Savaşı sırasında da, Sedan Çarpışması’na değin 3. Ordu karargâhında görev yaptı.
Freytag edebiyat çalışmalarında gençliğinde okuduğu İngiliz romancılardan, özellikle de Sir Walter Scott ile Charles Dick-ens’tan ve Fransız oyunlarından etkilendi. Günümüzde de Alman komedisinin en başarılı örneklerinden sayılan Die Journalisten (1854; Gazeteciler, 1956) adlı komedisiyle adını duyurdu. Pek çok dile çevrilen Soll und Haben (1855; Borç ve Alacak) adlı romanı ise ona uluslararası bir ün kazandırdı. Alman tüccarların sağlam burjuva değerlerine övgü niteliğindeki bu romanda, kişilerin karakterleri ile yaptıkları iş arasındaki yakın ilişkiyi ortaya koydu. Romanın kazandığı büyük başarı, döneminin en önde gelen Alman yazarı sayılmasına yol açtı.
Aynı gerçekçi yaklaşımla bu kez Leipzig Üniversitesi’ndeki yaşamı yansıtmaya çalıştığı Die verlorene Handschrift (1864; Kayıp El Yazmaları, 1950) adlı romanı ise, olay örgüsü yeterince güçlü olmadığından, görece başarısız kaldı. Die Ahnen adlı 6 ciltlik roman çevrimi ise (1873-81) en iddialı yapıtıydı. Romanda bir Alman ailesinin İS 4. yüzyıldan o güne değin uzanan öyküsünü anlattı. Bilder aus der deutschen Vergangenheit (1859-67; Alman Yaşamından Betimlemeler) adlı beş ciltlik yapıtının bazı bölümleri önce Die Grenzboten’de yayımlandı. Alman tarihinin canlı ve kolay anlaşılır bir anlatımı niteliğindeki bu yapıtında Freytag, “halk karakteri”nin tarihteki belirleyici rolünü vurguladı. Yirmi iki ciltten oluşan toplu yapıtları Gesammelte Werke (1886-88), E. Elster tarafından 12 ciltte derlenerek 1926’da yeniden yayımlanmıştır.
