I OUnöt* noktası (Yunanca: »ttta, uşak; helios = güneş).
|tl Dönencelerle ekvatoral bölsce indi aıen sürekti rüzgarlar (istila ııliRiosdan).
NAL: Tabakaların yukarıya jjUbbeleşerek, birbirinden uzak-^j’jŞtklIde bükülmesiyle meydana flkil (Yunanca: anti = ters, kllnein = eğim)
.IIKLUN: Havanın merkezden Tiy* ve yukarıdan aşağıya hareket yüksek basınç alanı (Yunanca: i Miti b karşı, aksi; kiklos •= daire, Jimbor).
KEEN: Birinci zamandan önce ve İtiyattan yoksun olan çok eski jeolojik taman. (Yunanca: arkeos = es. Kİ).
HTEZÎYEN: Basınç altında bulunan Vt üzerindeki örtü tabakası bir burgu veya kuyu ile delinince yeryüzüne kadar çıkan yeraltı suyu kaynağj (Fransa’da Artois yöresinin adından). JITHONOMIK BlRÎM: Güneşin dünyaya ortalama uzaklığı olan 150 milyon km ye eşit uzaklık birimi. Astronomide kullanılır.
ATMOSFER: Havaküre (Yunanca: at-mos bunar; sfera = küre).
AY GÜNÜ: Ayın herhangi bir meridyen önünden iki geçişi arasındaki süre. Güneş {Tününden 50 dakika daha u-Itundur.
AYSBERG: Buzullardan koparak denizlerde yüzen buz kütleleri (Alma,n-ca: Eisberg = buzdağı).
BIYOCüGRAFYA: Coğrafyanın bitki ve hayvan topluluklarını inceleyen kolu (Yunanca: bios = hayat; grafein t- yazmak, kaydetmek, tasvir etmek).
BORA: Adriya denizi kıyılarında ıı ğuk yaylalardan bu denııt* üodrıu «•*< rüzgâr.
BÜYÜK .^EHIR: Şehir)t>rı- ait lerın birçoğunu Uzerınû*’ Hipiam olan şehir (= metrepol vıt.va ınutlı polıtan»
COĞRAFYA: Yery.ü/ünll ve onun I zerindeki olayları ınpeleyfn aılll (Yunanca Ge =: dünja, urafnın s yazmak, tasvir etmek. Kaydetmek I-ÇERNOZYOM: Karatopratt (Kuntsa Çornıy = kara; z.vom = toprak) DAYK: Katılışım kayalarından m#| dana gelmiş damar (İngilizce: dik* dan).
DüLIN: Karst bölgelerinde «rime II oluşmuş nispeten sığ ve küçük çukur luk (Slav dillerinde vâdı amamın çelen dolina’dan)
DÜDEN: Karst bölgelerinde su vutnı kuyular ve mağara ağızlan (TUrk çe: dütmek = kaybolmak, EKİNOKS: Gece • gündüz süresinin * şitliği (Lâtince: aeques = eşit; nox s. gece)
EKLIPTIK: Dünyanın yörüngesinde! geçen düzlem (Yunanca, ekleıpsıs = kararma, tutulma)
EKVATOR: Kutuplardan eşit uzaklık ta geçen ve dünyayı eşit iki v»nm küreye bölen daire (Lâtince: aequarı ~ eşitlemek).
ESKİ KÜTLE: Yerkabuğunun birine zamanda ve daha önce oluşmuş eak bir parçası.
FAY: Yerkabuğundaki kırık (Franaı*’ ca: faille’dan)
FENNO SARMATYA: Avrupa’nır Pre kambrıen çekirdeği (Kennn r-Finlandiya; Sarmatya = Sarmallaş ülkesi).
