ALKAN a. (fr. alcane). Org. kim. C„H2n+2 formülüyle gösterilen, açık zincirli doymuş hidrokarbonların genel adı. (Eşanl. PARAFİN.)
—ANSİKL. Alkanlar çok tepkin maddeler değildir. Aşırı oranda oksijenin ansızın etkimesi sonucunda karbondioksite ve suya dönüşürler: bu tepkime alkanların yakıt olarak kullanımını sağlar. Bununla birlikte, alkanlar klor ve nitrik asitle köksel ornatma tepkimeleri gösterir. (-• METAN.) Dallanmış alkanlar elektroncul ornatma tepkimelerine de girebilir. (-> İZOBÜTAN.)
Yeterince uzun zincirli alkanlarsa, petro-kimya sanayisinde kullanılan katalitik kra-king ve halkalaşma tepkimeleri gösterir. ALKAN (Charles Valentin MORHANGE. —denir), fransız besteci ve piyano virtüözü (Paris 1813 – ay. y. 1888). Zimmermann’ın dersleriyle yetişti, 10 yaşında, Paris konservatuvarı’nı birincilikle bitirdi. Liszt, Chopin, Hugo ve Lamen-nais’nin dostu olan Alkan, seçkin bir öğretmen olarak da tanınır. Çcjk sayıda etüt ve süitte (Is Chemin de fer, TAmitie, les Mois) ortaya koyduğu piyano anlayışı genellikle betimleyıcı eğilimdedir.
ALKAN (Bekir), türk tarımcı (Giresun 1903 – Ankara 1969). Halkalı yüksek ziraat okulu’nu bitirdi (1928). Zirai entomoloji alanında doktorasını Münih Üniversitesi tatbiki zooloji enstitüsü’nde yaptı (1931). Profesör oldu (1947). Aynı yıl Ankara Ûniversitesi’nş bağlanan Ziraat fakültesinde kurulan Bitki koruma kürsüsü profesörlüğüne getirildi. Ölümüne kadar bu görevde kaldı. 1971’de Türkiye Bilimsel ve teknik araştırmalar kurumu hizmet ödülü vârislerine verildi. Başlıca yapıtları: Tarım entomolojisi (1946), Türkiye narenciye (turunçgil) hastalık ve zararlıları
(1953), Arıtepfıstığının başlıca hastalık ve zararlıları (1953), Türkiye’nin zararlı tohum böcekleri (Coi, Bruchidae) faunası üzerine çalışmalar (1966), Türkiye ziraatında bitki korumasının kısa tarihçesi, ekonomik önemi, organizasyonu ve sorunları (1968).
