ALLAMAK g. f. 1. Yörs. Bir şeyi allamak, onu kırmızıya boyamak. —2. Bir şeyi, bir kimseyi allayıp pullamak, onu güzel göstermek için süslemek.
♦ allanmak dönşl. f. 1. Kızarmak, kırmızıya dönüşmek: “Güneş doğar iken allanır dağlar / Yeşil ipeklere boyanır dağlar” (bir türküden). —2. Allanıp pullanmak, süslenmek.