BİR VEFA HİKÂYESİ…
Yaşlı bir adama sokakta yürürken bir bisikletli çarpmış ve hafif yaralanmış.
Etraftakiler hastaneye götürmüşler.
Hemşireler, röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.
Yaşlı adam huzursuzlanmış;
‘acelesi olduğunu, röntgen istemediğini’ söylemiş. …Hemşireler merakla acelesinin nedenini sormuşlar.
‘Eşim huzur evinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı etmeye giderim, gecikmek istemiyorum” demiş.
Hemşire “Eşinize haber iletir gecikeceğinizi söyleriz’ diyince;
Yaşlı adam üzgün bir ifade ile:
‘Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor,hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor’ demiş. Hemşireler hayretle:
‘Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden hergün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?’ diye sormuşlar. Adam cevaplamış:
“Ama ben onun kim olduğunu biliyorum