DEMİR EKSİKLİĞİ ANEMİSİ

DEMİR EKSİKLİĞİ ANEMİSİ: Demir eksikliği anemisi, soluk renkli (hipokromik) normalden küçük alyuvarlarla mikrositer vücuttaki demirin azalmasıyla belirlenen bir anemi tipidir. Hipokromik – mikrositer alyuvarların nedeni demir eksikliğidir. Demir eksikliği anemisi, yeryüzünde en sık rastlanan anemidir. Amerika Birleşik Devletleri’n- de hamile kadınların % 50’sinde, erişkin kadınların % 20’sinde ve okul öncesi çocukların da % 30’unda demir eksikliğine rastlanmıştır. Çocuklardaki demir eksikliğine en fazla 1-2 yaşları arasında rastlanmaktadır. Ekonomik yönden yeterince gelişmemiş ülkelerdeki insanlarda, demir eksikliğinin daha yaygın ve ağır olacağı tartışılmaz bir gerçektir. Özellikle bağırsak kurtlarının halk arasında yaygın olduğu ülke ve bölgelerde demir eksikliği, daha da ciddi boyutlara ulaşmaktadır. Ülkemizde de bağırsak kurtlarının çok yaygın olduğunu üzülerek belirtmek zorundayız. Erişkin bir erkek normalde günde 1 mg.’a yakın demir kaybeder. Menstürasyon (adet) görmekte olan bir kadın, günde yaklaşık 2 mg. kadar demir kaybetmektedir. Hamile bir kadın da günde 2.5 mg., tüm hamileliği boyunca da 700-800 mg. kadar demir kaybeder. Yukarıda saydığımız bu normal durumlarda kaybedilen demirin kesinlikle besinler yoluyla yerine konulması gerekir. Bu sağlanmazsa demir eksikliği anemisi gelişebilir. Hamile bir kadının günde en az 2.5 mg., erişkin bir kadının da günde en az 2 mg. demir alması gerekir. Çocukların günde 1-1.5 mg. demir almaları gerekir. Besinler yoluyla alman demir, üç değerliklidir. Demir bu durumuyla bağırsak hücreleri tarafından emilemez. Demirin bağırsaklardan emilebilmesi için iki değerlikli duruma indirgenmesi gerekir. Bu işi midedeki HC1 yapar. İki değerlikli duruma indirgenmiş demir, duode- num ve incebağırsaklann ilk bölümlerinden emilmektedir.