DEVEDİKENİ

DEVEDİKENİ

DEVEDİKENİ blş. i. Bileşikgillerden car-duııs, cirsium, cnicıts, silybum, carlina v.b. gibi dikenli bitkilere verilen ad: Sapan islemez topraklar, devedikeninden, iki santimlik otlardan başka bir şeyi üzerlerinde yaşatmak istemezler (Sabahatin Ali).
— ANSİKU Carduus ve cirsium cinsinden olan devedikenleri tarım bitkileri için çok zararlıdır; bunları çiçek açmadan kesmek gerekir, çünkü meyveleri hafiftir, rüzgârla her tarafa yayılır. Devedikenlerinın en ılgı çekici olanı gümüş renkli devedikenıdır (silybum marianıım). Bu devedikeni bıryıl-
Fraktin âbidesi, DEVEli, Kayseri
Foto. Brocherel. KoUrt, ttoizet, llraoeıco <l,.4«OWW*> : Turizm-Kımtma (UBVMS
lık güzel ve büyük bir bitkidir; kuvvetli ve dik gövdesi 1 m’yi aşar; üzeri sevimli, beyaz sorguçlu ve dikenli yapraklarla kaplıdır. Ucunda erguvan renginde kocaman kömeç biçiminde çiçekler bulunur. Yolların kenarında, ekilmemiş yerlerde çok biter. Çabuk gelişmesi ve güzel görünüşü yüzünden bahçelerde yetiştirilir. En zararlı türü asıl devedikeni olan cirsium arvense’dir. Çok dikenli ve çokyıllık olan bu bitkinin boyu 1 m’yi bulur; tarlalarda, kaba ve nemli topraklarda yetişir.
Devedikeninin başka bir türü (alhagi mau-rorum) 60-70 sm boyunda ince tüylü ve dikenli bir ağaççıktır. Doğu Akdeniz bölgesinden Hindistan’a kadar bulunur. (İbranîle-rin çölde bulundukları zaman besin olarak kullandıkları kudret helvasının bu bitkiden elde edildiği sanılmaktadır.) | I.M ]