DİACONİCUM
DİACONİCUM
DİACONİCUM i. (lat. diaconus, diyakos’-tan). Arkeol. Hıristiyanlık. Eski büyük kiliselerde, sunağın yakınında bulunan ve di-yakoslarm kutsal çanakları hazırlayıp giyindikleri yer. jDiyakos tarafından okunan duaları toplayan ve diyakosların dinî törenlerdeki görevlerini belirten kitap.