DİBEK Taş veya ağaçtan yapılmış, içinde buğday, arpa dögülen büyük havan

havan

DİBEK i. (tebmek’ten deb-ek > dibek), Taş veya ağaçtan yapılmış, içinde buğday, arpa dögülen büyük havan: Bir komşu kavgasında paylaşılmayan bir kocaman dibek taşını, huşunetle teperek bir hamlede yere devirmişti (Y. K, Karaosmanoğlu). Dibek kahvesi,

— Seram. Sırra katılacak silis’i elde etmek için tag dövmeğe mahsus içi oyuk etrafı çemberli kütük.

Dibekhane blş. i. Esk. Dibeklerin yapıldığı yer. (M)