DİBET i. (fr. tibet*den). Dokuma
DİBET i. (fr. tibet*den). Dokumc. Esk. Osmanlılar devrinde kullanılan bir çeşit yünlü kumaş. (Dayanıklı olan dibet’ten erkekler için kürk, kadınlar için ferace yapılırdı. İki çeşitti: bütün ve yarım dibet. Bu adları örülüş farkına göre alırdı.) [M]