DİFTONG

DİFTONG i (fr. diphtongue). Fonet. İki ünlünün tek bir hece halinde birleşmesi.

— ANSiKL. Kelimedeki her iki ünlü, ünlülük değerini koruyorsa ve birbiri ardı sıra ve ayrı ayrı telaffuz ediliyorsa diftong değil, iki ayrı hece meydana gelir. Oysa, yazıda birbirini takip eden iki ünlü, telaffuzda tek ses meydana getiriyorsa gerçekte basit bir ünlüyle özdeştir. Bu iki ünlünün (bunlardan, daha açık olan ünlü, daha kapalı olansa yarı-ünlü görevi yapar) tek bir hece unsurunda kaynaşması diftongu meydana getirir. Almanca ve İngilizce diftong yönünden zengindir. Türk lehçelerinde de (ö-özellikle Yakutçada) diftonga rastlanır: soğuk > souk, kovuk> kouk; türk. yol> yakutça soul v.d.

♦ Diftonglaşma i. Fonet. Diftong haline gelme eylemi. (LM)