DİJON  Fransa’da şehir

Fransa’da şehir

DİJON, Fransa’da şehir, Côte d’Or bölgesinin merkezi, Bourgogne’da, Suzon ile Ouche’un (Saöne’un kolu) birleştikleri ver-( de, Bourgogne kanalı kıyısında; 145569 nüf. Temyiz mahkemesi. Akademi ve üniversite. Bourgogne düklerinin merkezi ve faal bir ticaret şehri olan Dijon, XX. yy. da Paris-Lyon-Marsilya hattı üzerinde ve İtalya, İsviçre, Besançon, Belfort, Nancy’ye giden hatların kavşağında önemli bir demiryolu merkezi oldu. Ticaretin gelişmesi, sanayinin de gelişmesine yol açtı: metalürji, besin sanayii; deri sanayii; tütün işlenmesi; çalgı yapımı.

— Tar. Şehir kuzeyden ve Paris havzasından Akdeniz’e giden yolların kavşak noktasında kurulması sayesinde gelişti. Barbar akınlarından itibaren tahkimli bir şehir haline geldi ve önemli bir dinî merkez oldu (VI. yy. dan kalma manastır). 1015’te Dindar Louis’ye bırakıldı ve Bourgogne düka-lığına bağlandı. Bourgogne düklerinin serveti ve cömertliği de Dijon’un zenginleşmesinde büyük rol oynadı. Şehir dükalıkla birlikte kraliyet topraklarına katıldı.

— G. santl. Dijon, anıtlar ve sanat eserleri bakımından Fransa’nın en zengin mer-kezlerindendir. Roma çağından kalma Saint-Philibert kilisesi; XIII.-XIV.yy. dan kalma gotik katedral; Bourgogne gotik üslûbunun şaheseri olan XIII. yy. dan kalma Notre-Dame kilisesi (Atak Philippe’in Co-urtrai’den getirdiği [1382] saat kulesi); Saint-Etienne kilisesi; Rönesanstan kalma Saint-Michel kilisesi; Sainte-Anne kilisesi (XVI. yy. sonu). Şehirde bazıları mimarî bakımdan önemli sayılan eski evler çoktur: Vogue (1614), Liégeard (1538), Miroir v.b. konakları; Adalet sarayı (XV.-XVI. yy. dan kalma); Bourgogne düklerinin sarayı (XIV. -XVIII. yy.). Bourgogne düklerinin sarayında bugün şehir belediyesi ve Fransa’nın en zengin müzelerinden biri (Atak Philippe ve Korkusuz Jean’ın mezarları; Claus Sluter, Juan de la Huerta ve Antoine le Moitu-rier’nin eserleri) vardır. Şehrin girişinde Champmol manastırı. (L)

Dijon müzeleri. —musee des beaux-arts (Güzel Sanatlar müzesi). Bourgogne Eyalet-
leri sarayındadır; Bourgogne’lu heykeltıraş ” Pompou’nun eserlerinden çoğu buradadır. Müze, Primitifler (Maître de Flémalle’in Çobanların İsa’ya Tapınması) ve flaman, hol-İanda, İtalya ve fransız resim okullarının (Ru-bens’in Bakire Meryem Çocuk İsa’yı Aziz Assisili Francesco’ya Sunuyor’ u; Frans Hals’ın Gülen Çocuk’u; Aved’in Rameau’nun Portresi adlı tablosu; Nattier’nin Marie Leszczynska’si) eserleri ile silâh ve zırh takımları koleksiyonu bakımından çok zengindir. — 1939’da devlete bağışlanan Etienne-Lantin konağındaki <XVII. yy.) millî müze, musée MAGNiN’de iki bin resim vardır; bunların bir kısmı flaman (Baba Bruegel, Rubens, Jordaens), bir kısmı fransız (Poussin, Vouet, Le Nain, Boucher, Fragonard, Gros v.b.) ressamlarınındır. (L)