DİKSİYON

DİKSİYON

DİKSİYON i. (fr. diction). Konuşulan dilin incelenmesi ve kullanılması. (Fonetik sesleri veya fonemleri inceler; diksiyon ise konuşma sanatı ve tekniği olarak fonetiği tamamlar.)
— ANSİKL. Bir şiiri, bir nutku, bir piyesteki rolü söylemek, okumak tarzını belirten diksiyon denilen sanat, konuşma organlarının, yatkın veya çalışmayle işlek hale gelmiş olmasını gerektirir. Diksiyon’un çeşitli bölümleri vardır: heceleri belirtme, telaffuz, noktalama, ses perdesini ayarlama, inşat. Bazen ton ve tarz bakımından sunîliğe kaçan, bazen günlük konuşma diline, gerçek söyleyişe yaklaşan diksiyon, edebiyat ve tiyatro anlayışıyle bağıntılı olarak gelişmiştir. (L)