DOÇENT
DOÇENT i. (lat. docere, öğretmek > aim. dotent’ten). Üniversitede derecesi asistanla profesör arasında olan öğretim üyesi.
+ Doçentlik i. Doçent olma hali. |[ Doçentin görevi.
— ansİkl. Üniversite doçentliği imtihanına girebilmek için, ilgili bilim dalında doktora vermiş olmak, tıp doçentliği için ise, uzman olmak gereklidir. Doktora veya uzmanlıktan sonra da ilgili bilim dalında en az dört yıl çalışılmış olmalıdır (üniversiteler kn, md. 18). * Hazırladığı doçentlik tezini
10 niisha olarak sunan aday, üniversitelerarası kurulun seçeceği jüri önünde önce yabancı dil imtihanına girer. Bunu başardıktan sonra, ilgili bilim dalının doçentlik imtihanına alınır. İmtihanı başaranlar deneme dersini de verdikten sonra üniversite doçenti unvanını alırlar. (M)
DODA, arnavut prens ailesi. Türklerin Arnavutluğu almasından sonra katolik Mirdit kabilesinin başında kaldı ve kabilesine bir çeşit muhtariyet sağladı. (L)