DONATUS

DONATUS IV. yy.da Hıristiyanlıkta bö¬lünmeye yol açan Casae Nigrae piskoposu, Donatusçuluk’un kurucusudur.
¦ Donatusçu sıf. ve i. Din tar. Donatus taraftarı, onun inanç ve iddialarını savu¬nan. |l Donatusçu din sapkınlığı. Bk. AN- SİKL.
— ansİkl. Donatusçu adı, bu hareketin ba¬şı olan Kartaca piskoposunun adından ge¬lir. Donatusçu din sapkınlığı, Afrika kilise¬sini bütün IV. yy. boyunca karıştırdı. Baş-
İıca merkezi Numidia olan bu din sapkın¬lığı Özellikle, daha çok bir kır hayatı süren ve tanrı Saturnus’a tapmağa devam eden ülkelerde gelişme alanı buldu. Donatusçu- luk, gerek iktidarı gerekse serveti ellerinde tutan şehirlerin dini olan hıristiyanlığa karşı bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Dona- tusçuluk, birçok konsil bu arada da ö- zelükle 314 Arles konsili tarafından kınan¬dı. 411*de Kartaca’da yapılan bir toplantı¬da Donatusçuluğa son darbe vuruldu. Bu¬nunla birlikte Donatusçu din sapkınlığı yi¬ne de arapların istilâsına kadar sürdü. Do- natusçular ancak dürüst ve eksiksiz bir kim¬senin yaptığı ve yönettiği âyinlerin geçerli olduğunu öne sürüyorlardı. Kendilerini aziz¬lerin kilisesinden olan kimseler, buna kar-şılık katolikleri de günahkârların çocuk¬ları olarak adlandırmışlardı.
¦ Donatusçuluk i. Din. tar. Donatus ta-raftarlarının din sapkınlığı, (L)