Dünya’yı Yemek

insanlar çok garip değilmi sizce? Hep iyi olmamızı ister ama en büyük kötülüğü o söyleyenler yapar. Birde şu herkesi eleştirenler yokmu işte onlar yaptığı hataları, yanlışları başka bir kişilikte buldukları gibi sert bir şekilde eleştirmeye başlarlar. Artık Dünya öyle bir hale geldiki söyleyecek çok şeyi olanlar susuyor, söyleyecek hiç birşeyi olmayan kişilikler susmak bilmiyor. Önüne gelen nasihat vermeye başladı. Her insan doğduğundan bu yana fark yaratmaya çalışmıştır ama fark yaratmak için çalışmak gerektiğini unuturlar. Artık bırakalım robot gibi yaşamayı. Ben başaracağım diyip yola koyulalım her an ölümle burun buruna gelebiliriz. Hayallerinizi ertelemeyin. İnsanlara laf yetiştirmekten, eleştirmekten cahil kalan kişiliklere benzemeyelim. Başarının oturduğunuz yerden geleceğini sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz. Artık oturduğumuz yerden “Dünya’yı yemeyi” bırakalım. Sokakta gezen ne yapacağını bilemeyen, hayalleri olmayan, Umutlarını kaybetmiş insanlar gibi davranmayı bırakın. Kitap okuyormuş gibi güzükmektense, gözükmeden kitap okumak gibi ya da Hayır yapıyormuş gibi gözükmektense, hayır yapın gözükmeyin. “Göbeklerimiz şişene kadar Dünya’yı yemekten vazgeçin…”

MCB