Elçilere Emir Verildi
elçilere emir
Efendimizin (S.A.V.) Medine’ye hicret etmesinin üzerinden 7 sene geçmiş ve bu zaman içinde Mekke müşrikleriyle bir hayli mücadele verildikten sonra Hudeybiye Anlaşması imzalanmıştı. İslâmiyet, Peygamberimizin Allah’tan aldığı emirleri eksiksiz olarak ifâ etmesi sayesinde hızla yayılıyordu.
Ve bir gün sıra, diğer ülkelerin hükümdarlarını da hak dine davet etmeye geldi.
Efendimiz (S.A.V.) sahabeleri arasından seçtiği 6 elçiyi biraraya topladı ve gidecekleri ülkeleri söylemeden önce, onlara Hz. İsa Aleyhisselâmın aynı gâye ile görevlendirdiği havarilerini anlattı. Bu havarilerden yakın ülkelere gönderilenlerin razı olduklarını. fakat uzak ülkelere gidecek olanların itirazda bulunduğunu söyleye-
rek. Hz. Isa’nın da bu durumu Ce-nab-ı Hakk’a arz ve şikâyet ettiğini bildirdi.
Sahabeler, her zamanki teslimiyetleriyle:
-Ya Resûlallah, dediler. Bizi dilediğin yere gönder, emrine âmâ-deyiz.
Efendimiz’in(S. A. V.) büyük bir titizlikle seçtiği bu 6 kahraman insan Doğu Roma’ya, İran’a, Habeşistan’a, Mısır’a, Yemen e ve Gassan Emirliği’ne gitmek üzere yola çıktıklarında, o gece tecelli eden bu mûci-zenin şevkiyle ülkeler aşıyorlardı. Çünkü İsa Peygamberin havarilerinde de aynen görüldüğü gibi, bir gece evvel sadece kendi lisanlarını bilen bu hakikat yolcuları, o sabah, gidecekleri ülkelerin dillerini mükemmel olarak konuşur şekilde uyanmışlardı.