Halley kuyrukluyıldızı
1682’de bu gökcismini gözleyerek, elips biçimi bir yö¬rüngesi olduğunu ve 1531 ile 1607’de görülmüş olan yıldızla aynı yıldız olduğunu, 1758’de yeniden görüne¬ceğini bulmuş, yörüngesini doğru olarak hesaplamış İn¬giliz astronomu Edmond Halley’in adını taşıyan kuyruk¬luyıldız. Kayıtların, 2000 yıl için her 76 yılda bir görüne¬ceğini gösterdiği Halley kuyrukluyıldızı, en son geçişin¬de (9 Şubat 1986) Güneş’e en yakın olduğu zaman, bir uydu tarafından çok yakından incelenmiştir. Avrupa Uzay Bürosu’nun Giotto uydusu yıldızın çekirdeğine 605 km girmiş, SSCB ve Japonya da ayrıca sondalar göndermişlerdir. Astronomlar, uzayın derinliklerinde, Halley’in Satürn’ün yörüngesinin uzağından Şubat 1991’de geçtiği zaman büyük ve günümüze kadar açıklanamayan göz kamaştırıcı bir ışık belirlemişlerdir.
Halley kuyrukluyıldızının bir buz ve toz yığını olduğu bilinmektedir. Çekirdeği yaklaşık 8x8x15 km’dir. Bilim adamları çekirdeği beklenenden daha geniş ve karanlık bulmuşlardır ve güneşi gören yarıkürenin tamamı üstündeki hareketten çok, hareket bölgelerini belirlemişlerdir.
Halley’in atmosferini,su molekülleri ve indirgenmiş ürünleri oluşturur. Metan, amonyak, karbon dioksit, karbon monoksit ve çeşitli hidrokarbonların yanı sıra, atmosferi büyük miktarlarda karbon atomu, çeşitli kükürt içerikli moleküller ve .çok sayıda iyon içerir.